ในเดือนเมษายน 1942 กองบัญชาการอิตาลีได้เสนอแนวคิดที่จะพัฒนายานพิฆาตรถถังจู่โจมที่ใช้ปืนใหญ่สนาม 105 มม.บนตัวถังของรถถังหนัก Carro Armato P 40 การพัฒนาของโครงการนี้เป็นไปอย่างเชื่องช้าทำให้ทางหน่วยเหนือตัดสินใจใช้ตัวถังรุ่นปรับปรุงของ Carro Armato M 15/42 ที่ผลิตจำนวนมากกับยานเกราะใหม่แทน ยานเกราะคันนี้ใช้ปืนใหญ่สนาม 105 มม.ที่มีความยาว 23 คาลิเบอร์ รถต้นแบบสร้างสำเร็จในเดือนมกราคม 1943 และกลายเป็นยานเกราะอิตาลีคันแรกที่มีการเชื่อมประกอบบางส่วน ส่วนรุ่นเข้าสายประกอบมีรหัสเป็น Semovente da 105/25 M43 ที่ใช้ปืน 25 คาลิเบอร์และมีห้องทำการรบกับตัวถังที่ออกแบบขึ้นมาใหม่ ก่อนอิตาลียอมจำนนในวันที่ 8 กันยายน 1943 ได้มีการผลิตยานเกราะรุ่นนี้ขึ้นมา 30 คันและส่งไปยังหน่วยรบต่างๆ ต่อมายานเกราะเหล่านี้ถูกยึดโดยฝ่ายเยอรมันที่ทำการผลิตยานเกราะต่อ ในช่วงปี 1943 และ 1944 ได้มีการผลิตยานเกราะรุ่นนี้ขึ้นมาอีก 121 คัน
ผู้บังคับการ
พลปืน
พลบรรจุ
พลวิทยุ
คุณลักษณะระบุไว้สำหรับพาหนะที่มีสมาชิกพลรถถังที่ฝึกถึงระดับ 100%