[ทัวร์นาเมนต์] Armoured Persona Season 2: Growing Pains – บทสรุป

Mikhail ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านยุทธวิธีของทีมโดยเปล่าประโยชน์ ทุกคนได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ จากการฝึกซ้อมในเมือง และทีมก็สิ้นสุดวันกันที่โรงรถ โดยมีความรู้สึกดี ๆ กลับคืนมาหลังจากผ่านช่วงเวลาที่ให้ประโยชน์ได้อย่างมากมายร่วมกันมาแล้ว

 Mikhail: คุณเห็นมั้ยว่า เราแต่ละคนมีจุดแข็งต่างกัน และเมื่อเราใช้จุดแข็งเหล่านั้น – แทนที่จะพยายามชดเชยสิ่งที่พวกเราขาด – เราก็ทำผลงานได้ดีกว่าเดิมมาก

 Arlette (บ่นอย่างไม่พอใจ): ก็ใช่ ก็ใช่ ฉันเข้าใจแล้วล่ะ ฉันก็แค่ตื่นเต้นที่ได้เป็นกัปตัน แล้วฉันก็ต้องการอะไรบางอย่างที่เราจะทำด้วยกันได้ ขอโทษด้วย พรรคพวก

 Nikolai (ขยิบตาใส่หล่อน): อย่ากังวลไปเลย เด็กน้อย เราทุกคนต่างก็ต้องเรียนรู้กันอีกมากเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันอีกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ Adam ไม่อยู่แล้ว แต่คุณก็ทำได้ดีแล้ว

 Elenor: ที่จริงแล้ว วันนี้คุณหลงทางแค่ 6 ครั้งเท่านั้นเอง ดีขึ้นกว่าแต่ก่อนตั้งเยอะ!

ทีมระเบิดเสียงหัวเราะร่วมกันเป็นครั้งแรกของวันให้กับใบหน้าที่โกรธฉุนเฉียวของ Arlette จนแม้แต่ตัวกัปตันทีมผู้อ่อนเยาว์และเหนื่อยล้าก็ยังอดยิ้มออกมาด้วยไม่ได้

 Arlette: เราไม่ได้ฝึกซ้อมร่วมกันอย่างนี้มานานแล้ว และ…ฉันก็คิดถึงพวกคุณทุกคนจริงๆ

 Klara (หน้าแดง): ฉันก็ด้วย

 Nikolai: พวกคุณทำได้ไม่เลวนักสำหรับมือใหม่

 Elenor: โอ้วว หยุดเถอะ พวกเรา เดี๋ยวมาสคาร่าของฉันเลอะ

 Mikhail (หัวเราะ): ยังไงก็ตาม เราจะลงทะเบียนในทัวร์นาเมนต์หน้า ใช่ไหมพวกเรา เราไม่ได้ลงแข่งมานานแล้ว

 Arlette: เอ้อ…หลังจากช่วงฝึกซ้อมวันนี้แล้ว ฉันคิดว่าเราน่าจะมีโอกาสนะ คืนนี้ฉันจะไปตรวจสอบข้อกำหนดแรกเข้า

ขณะที่ทีมพยักหน้าเห็นด้วย พวกเขาก็ได้ยินเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูโรงรถ

 Elenor: ใครมานะ เย็นป่านนี้แล้ว จะเป็นใครกันนะ...

และแล้ว ประตูก็เปิดออก