ศตวรรษแห่งรถถัง: การปฎิวัติสิ่งประดิษฐ์ของ Swinton

ใครจะไปรู้ว่า เราจะได้ยินเสียงจากตีนตะขาบรถถัง ถ้ามันไม่ได้ถูกประดิษฐ์ขึ้นจากความสามารถ และความพยายามจาก British Lieutenant Colonel.

วิศวกรของ Landships Committee ใช้เวลาหลายเดือในการผสานเทคโนโลยีที่มีอยู่ เพื่อความสำเร็จของมนุษยชาติ ในการสร้างรถถังการรบใหม่ล่าสุด ด้วยความทุ่มเท พวกเขาไม่ได้สำเร็จแค่เพียงพาหนะเท่านั้น ในตอนต้นของสิงหาคม 1915, มีความก้าวหน้าอย่างฉับพลัน และ 7 สัปดาห์ถัดมา ตัวต้นแบบแรกก็เคลื่อนที่สู่สนามทดสอบ

บุรุษที่ทำให้เกิดความก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดนี้ คือ Ernest Dunlop Swinton.

การหว่านเมล็ดพันธ์

Lieutenant Colonel Swinton เหมาะมากในการเป็นตัวเอกแนวไซไฟ เขามีอาชีพทหาร และเจ้าหน้าที่ เข้าร่วมใน Second Boer War, เป็นวิศวกรทางทหารที่หาตัวจับยาก และนักวิเคราะ  Swinton โดดเด่นในเวลานั้น แต่ไม่มีอะไรที่พร้อมสำหรับเขา กับสิ่งที่เห็นในช่วงฤดูใบ้ไม้ร่วงในปี 1914, ที่แนวหน้าของ WWI.

หลังสงคราม เขากล่าวว่าเขา “เข้าใจในสารถสำคัญของสิ่งที่ภายหลังเรียกว่า ‘shell shock.’” เขาเห็นวิธีการที่ปืนกลนั้นคร่าชีวิตคนไปมาก และ การเสียสละของคนในพื้นที่ใกล้ Ypres, ในใจเขานั้นสิ้นหวัง ในวิธีการที่จะฝ่าข้ามรั้วลวดหนามในสงครามนี้ไป

วันที่ 19 กันยายน, 1914, สุดยอดความคิด ก็เกิดกับ Swinton: ตีนตะขาบรถไถนั้นเอง! ไม่นานก่อนสงคราม เขาได้รับจดหมายจากเพื่อนเก่า ที่อธิบายได้ลองรถไถ่ของอเมริกา Holt caterpillar ใน Antwerp. มันมีความสามารถในการข้ามผ่านพื้นที่ ที่รถติดล้อนั้นไปไม่ได้

“ถ้ารถไถนี้สามารถทำได้ทุกสิ่ง  ทำไมเราไม่เอามันใส่ และปรับมันให้เข้ากับความต้องการของเราละ?” ในความคิดของ Swinton. โดยไม่รอช้า เขาโน้มน้าวเจ้าหน้าระดับสูงของอังกฤษ  เพื่อเรียกร้องความสนใจ โดย Swinton เรียกส่วนนี้ว่า “การหว่านพืช”.

Swinton พยายามที่จะสร้าง  “ยานเกราะพิฆาตปืนกล”. สัปดาห์ต่อมา หลังความเชื่อของเขา เจ้าหน้าที่ได้กลับมายังลอนดอน เขาได้โอกาสนำเสนอความคิดต่อ Lord Horatio Kitchener, ผู้เป็น British Secretary of State for War ในเวลานั้น อย่างไรก็ตาม คนแรกที่ Swinton เข้าหาความคิดเขานั้นคือ Maurice Hankey, เพื่อนเก่า และ Secretary to the Committee of Imperial Defence.

Hankey ชอบความคิดนี้ และบอกเล่ากับ Captain Tom Tulloch – ผู้ที่รู้จักในนามของ Trinitro Tom – วิศวรทางทหาร และผู้เชี่ยวชาญด้านระเบิดของอังกฤษระดับสูง Tulloch สนับสนุนแผนงาน มันกลายเป็นว่า Tulloch ปลื้มในความคิดนี้ ในการสร้างพาหนะการรบ ในรถไถ Hornsby ไม่นาน  Swinton ไปยัง Prime Minister of the United Kingdom, แม้ว่าเขาไม่ได้บอกเรื่องความคิดเขาในแผนการนี้ ดั่งพลทหารทั่วไป เขามองเห็นว่า ไม่อาจข้ามสายบังคับการได้ ดังนั้นเขาตัดสินใจที่ “จะไม่มีสิทธิในการแชร์ความเห็นของเขาที่ Lord Kitchener ไม่ได้ตระหนักถึง” น่าเสียดาย การพบปะถูกยกเลิก เพราะ Lord Kitchener ไม่มีเวลาพอ

22 ตุลาคม, 1914, Ernest Swinton มาถึงที่ Saint-Omer, ฝรั่งเศส ที่ซึ่งกองบัญชาการ British Expeditionary Force ตั้งอยู่ เจาพบผู้บัญชาการวิศวกร และ หัวหน้าฝ่ายป้องกัน และ ทำงานก่อสร้างเพื่ออำนวยความสะดวกในความคิดเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้หวังมากนัก ผู้บัญชาการค่อนข้างยุ่ง ในการสอบสวนเรื่องต่าง ดังนั้น เขาจึงต้องการนำคนหัวโบราณออกจากกฎเดิมๆ น่าเสียดาย ที่ไม่มีโชคเช่นนั้น มันเหมือนเขาเอาหัวโขกหินซ้ำแล้วซ้ำเร้า และคาดหวังการตอบสนอง

ร่วงหล่น และผงาดอีกครั้ง

2 มกราคม, 1915, Swinton ก็เหมือนโดนตบหน้า Maurice Hankey ยอมรับว่า เขาอธิบายความคิดเรื่องตีนตะขาบในยานพาหนะการรบ กับ Lord Kitchener ด้วยตัวเอง และไม่ได้รับการสนับสนุนในความคิดนี้.

Swinton ผิดหวัง ส่วนทางHankey, นั้นยังคงเชิดหน้า และเตรียมการทำบันทึกความทรงจำให้กับ Herbert Asquith, นายกรัฐมนตรีของอังกฤ๋ และ Winston Churchill, First Lord of the Admiralty. หลังได้รับเอกสาร, Churchill ชอบในความคิดเรื่อง“เรือบกประจัญบาน” และสร้าง Landships Committee. มกราคม 1915, สองรถไถ Holt ได้รับการทดสอบ ในสนามทดสอบ Aldershot แต่ Swinton ไม่ได้รับเชิญ invited.

Swinton ภายหลังตัดพ้อในเรื่องนี้ กล่าวว่า, “ไม่รู้เพราะอะไร, Churchill ไม่ได้ร่วมมือกับเจ้าหน้าที่สงคราม มันเหมือนเป็นเรื่องตลก…” เราคงไม่ต้องยืนยันเรื่องนี้ ผู้เที่สรา้งความเป็นไปได้ใน Landships Committee กับการปรากฎตัว เชื่อว่า การวิจัย เป็นการเสียเวลาอันมีค่าไป และทรัพยากรสำหรับอังกฤษอีกด้วย.

ช่องว่างนี้แคบลงเมื่อ John French, Commander-in-Chief ของกองกำลังอังกฤษ ในฝรั่งเศส ได้รับ บันทึกจากทาง Swinton. ที่ระบุว่า“พาหนะต้องใช้น้ำมันเบนซิน ในการขับเคลื่อนรถไถ”, และเตรียม การระบุการทำงานกับ คุณสมบัติที่ใช้งานได้ในพาหนะนี้: เครื่องยนต์เบนซิน ความเร็วที่ 7 km/h, ความสามารถในการข้ามรั้วลวดหนาม ด้วยความกว้าง 1.2m, 2 ปืนกล, และปืน 40mm.

ฝรั่งเศสตอบสนองด้วยหนึ่งคำถาม: มีรถในอังกฤาที่ตรงความต้องกรนี้ไหม ถ้าไม่ มีทางสร้างไหม? เขาเตรียมส่ง Swinton กลับลอนดอน เพื่อเป็นหัวหน้าโครงการพัฒนานี้ เมล็ดพันธ์ของ Ernest Dunlop Swinton ในที่สุดก็เริ่มออกผลแล้ว.

“โอเพ่นเซซามิ!”

โชคชะตาเป้นของผู้ที่พยายาม และกล้าหาญ . Swinton ได้รับการสนับสนุน จากผู้มีอิทธิพล และ ได้รับทรัพยากรมากมาย Hankey เตรียมการอย่างดีให้สหายของเขา เมื่อเวลาที่เขาสละตำแหน่ง และออกจากแนวหน้าไป แนะนำเขากับ Secretary to the Committee of Imperial Defence. “โอเพ่นเซซามิ! ตอนนี้เรามีกุญแจที่จะเปิดประตูแล้ว,”  Swinton กล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงในชีวิตนี้.

เขาเขียนทันทีไปยัง Admiralty เพื่อร้องขอข้อมูลเกี่ยกวับขั้นตอนของ War Office ในความคิดเขา ภายในสัปดาห์ รถไถได้เลือกมาสร้างตัวต้นแบบ: William Foster & Co. Ltd., ฐานอยู่ในลอนดอน, Lincolnshire. เขาเลือก ในประสบการณ์การสร้างรถไถ; ไม่มีใคร ที่สร้างรถไถ Hornsby และ รถไถล้อเหล็กหนักสำหรับขนปืนใหญ่

เหลือเรื่องเดียว คือการหาคนที่ใช่ ในการเป็นห้วหน้าที่พัฒนา William Trinton, บริหารบริษัท แต่งตั้งเป็นหัวหน้าโ๕รงการ ในการสร้างตัวต้นแบบ “ปืนกลพิฆาต”. เขาได้พยายาม ในการสร้างรถถัข้ามรั้วลวดหนาม แต่การลองของ “moving wheeled bridge” ออกแบบโดย Tritton ในตอนต้นของ 1915 จบโดยความล้มเหลว โครงการใหม่ คือโอกาสของเขาในการพลิสถานการณ์

Walter Gordon Wilson, ร้อยโทแห่งราชนาวีอังกฤษ เสนอความช่วยเหลือด้วยดี ทหารมากประสบการณ์ได้ทุ่มเทชีวิตหลายปี ของเขาในอุตสาหกรรมเครื่องยนต์ สำหรับ Royal Naval Armoured Car Division นับแต่ตอนเริ่มของ WWI.

การก่อสร้าง และรวบรวมเข้าเป็นตัวต้นแบบนั้น เป้นความลับอย่างมาก คนงานห้ามอาจจากสถานที่ โดยไม่ได้รับความยินยอม ซึ่งอาจจะส่งผลให้เป็นกบฎได้ภายหลัง

หลังจากการทดสอบตัวต้นแบบ ทุกๆคนเริ่มกังวล วัตถุดิบสำหรับตีนตะขาบนั้นเป็นที่ถกเถียงกันอย่างมาก  Head of the Landships Committee ไม่เชื่อว่าโครงการของ Swinton จะสำเร็จ และ พิจารณาในการยกเลิกการสาธิต แต่ก็ยังดำเนินการต่อไปจนจบ คนงานยังมาชมพร้อมครอบครัว

วันที่ 22 กันยายน, 1915, ตัวต้นแบบชื่อ “Lincoln Machine No. 1” – ถูกคลุมในไม่กี่เมตรแรกของมัน

ในขณะเดียวกัน โทรเลขที่เขียนขึ้นด้วยความภาคภูมิใจก็ถูกส่งไปยังกระทรวงกองทัพเรือ โดยมีข้อความว่า“เมื่อวานนี้ สายพานส่งกำลังขาดบนแท่นตรวจเช็ค ผมสร้างสายพานอันใหม่ขึ้นมาจากโลหะแผ่นปั๊ม ที่มีน้ำหนักเบา แต่แข็งแรงมาก ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ขอบคุณ ขอแสดงความนับถือ ผู้ปกครองที่ภาคภูมิใจในตนเอง”

สามเดือนหลังจากนั้น ก็ปรากฏผลงานที่เป็นเสมือนตัวตายตัวแทนซึ่งในภายหลังเรียกกันว่า“รถถัง”

อ้างอิง:

Fedoseev S. L. Tanki Pervoy mirovoy. M., 2012.

Glanfield J. The Devil’s Chariots. Osprey, 2013.

Swinton D. E. Eyewitness. Being Personal Reminiscences of Certain Phases of the Great War, Including the Genesis of the Tank. New York, 1933.